Ayubowan~Hallo

Hallo allemaal!

Nog geen tijd gehad om m'n blog bij te houden zo vol zijn de dagen hier :)
Vorig weekend ben ik met n gezellige club vrijwilligers naar Mirissa beach gereisd om het weekend te vieren. Op vrijdag in de bus een uur langs te kust gereden. Prachtig is 't! Veel stokvissers gezien in 't water. Dat zijn mannen die op een stok zitten in 't water en zo de vissen ongestoord kunnen vangen. Het ziet er kunstig uit!
Op zich is de busrit al een aardige attractie. Zeer luidde muziek, ontzettend veel buddha afbeeldingen met knipperlichtjes eromheen tegen het raam en de chauffeur rijdt als n dolle. Hard toeterend met 60 km/uur door krappe straten en scherpe bochten met n afgeladen volle bus.. Voor ik instap doe ik maar een schiet gebedje.

Zaterdag vroeg in de morgen zijn we opgehaald -met z'n vieren in 1 tuk tuk- op naar de boot en de walvissen. Bij aankomst op de boot kregen we direct pilletjes tegen reisziekte en gemberkoekjes tegen misselijkheid. HELP! Ik ben al geen zeeheld maar dit beloofd weinig goeds. Haha. De zee bleek inderdaad erg ruig, hoge golven de boot schuin door t water en met regelmaat een heerlijke zeedouche van 't water dat over de boot klotste. Het was prachtig en zeer de moeite waard! 3 blauwe walvissen gespot en wel meer dan 100 dolfijnen spelend met de boot, springend uit het water. fantastisch dit! Ook een aantal false killer whales gezien. Alleen de naam al ;) Na ruim 6 uur op 't water weer het vaste land opgestapt en lkkr gerelaxed op t strand en genoten van een prachtige zonsondergang.
's avonds uiteten als afsluiter van een mooi weekend.

De zondag m'n spullen ingepakt voor de reis naar Moratuwa. Daar zal ik de laatste 2 weken van m'n tijd in Sri Lanka verblijven. Waar Galle groot is en toeristisch is er in Moratuwa totaal niets te beleven.
Het weeshuis waar ik werk is op 5 minuten loopafstand en de andere twee vrijwilligers in het gastgezin zijn ontzettend gezellig. Maren uit Noorwegen, Carly uit Australië -heeft me al veel tips gegeven voor onze trip in november :)- en Julie uit France woont om de hoek.
Samen lopen we iedere ochtend om 8:00 naar het weeshuis. In het weeshuis Prem Nivasa wonen momenteel 68 kinderen bij de nonnen. van baby's van een paar weken oud tot kinderen tot 5 jaar. beneden wonen er kinderen met een meervoudige handicap. De nonnen en aantal medewerkers hier zijn er dag en nacht voor de kinderen. Wij zijn er om ze een stukje extra aandacht te geven, veel te knuffelen, dansen, zingen en spelen. De eerste dagen was het behoorlijk acclimatiseren. Het leven in een weeshuis in Sri Lanka is heel hard!
In de ochtend met z'n alle onder de douche en eerst op n hurktoilet, zelfs de kleintjes al zittend op n plank, het is een komisch gezicht. Daarna iedereen in de kleren en de oudste kinderen in school uniform. Vier van hen zijn oud genoeg om buiten het weeshuis naar school te gaan een aantal gaan binnen het weeshuis naar school; lees vormen, kleuren en 't alfabet leren en heel veel spelletjes doen. De kleintjes blijven in de speelruimte, tevens slaapkamer en soms ook eetzaal. Er is veel speelgoed maar de nonnen zijn bang dat 't stuk gaat dus is alles opgeslagen achter slot en grendel en ze op het idee brengen dat 't nog wel 'ns erg leuk zou kunnen zijn voor de kids om er mee te spelen is gek natuurlijk.
De lunch is ook een hele beleving. In Sri Lanka eten de mensen met hun handen. Dus als we de kinderen helpen met eten is dat ook met de handen, onze handen. Even wennen in het begin maar je krijgt er handigheid in ;)
's middags spelen de kinderen n uurtje buiten in de speeltuin in de tuin. Er wordt veel gedanst en ze kennen al n aardig repertoire aan Engelse liedjes. Ik zing ik wel eens in t Nederlands met ze en dat vinden ze onwijs grappig, ze proberen zelfs mee te zingen. Soms komen ze aanrennen met een vreemde vrucht/fruitsoort die hier groeit in de tuin. Heerlijk vers, t fruit smaakt hier zo ontzettend goed !
Om 17:00 helpen we de kids met het diner. En daarna is 't voor ons tijd om te gaan.

Deze week zal ik vooral beneden werken. Samen met de zuster en een aantal locale vrijwilligers, medewerkers en zwangere vrouwen die hier tijdelijk wonen. Sommige meiden zijn pas 13 en zwanger of net bevallen van hun eerste kindje.
Samen zorgen wij voor de kinderen met een meervoudige handicap. Twee kinderen kunnen lopen, de andere kinderen blijven of in bed of op 'n speelmat in de groep liggen. Vele handen zijn er nodig voor het verzorgen, luiers verschonen, voeden en natuurlijk spelen en knuffelen! drie van de kids gaan naar n speciale school op 5 min. rijden met de tuk tuk -vrijwel alles hier gaat met de goedkope mini taxi- en ik ga in de ochtend met ze mee.
's middag ga ik met Nithuli naar de speeltuin, daar is normaal geen tijd voor. Nithuli is zwaar autistisch en vindt het heerlijk om wel 100x van de glijbaan de roetsen. Heerlijk om haar zo te zien en horen genieten!!

Afgelopen vrijdag zijn we met projects abroad en wel 20 vrijwilligers op social outreach gegaan. Deze keer hield dat in dat we een school in de buurt van Panadura van een nieuw kleurtje zouden voorzien. De school is in 2008 opgericht door projects abroad en bestaat uit een klaslokaal beneden en boven. De bovenverdieping lijkt nog spiksplinternieuw, beneden is al goed in gebruik genomen. De muren zijn nu knalgeel, boven alles in de voorstrijk en de tafels en stoelen voor in de gele ruimte zijn weer prachtig roze!
Het was een lange warme ochtend, prima resultaat.
Het weer hier is ontzettend zonnig en heet!! Hoge luchtvochtigheid dus we zweten ons te pletter en drinken zo'n 3ltr water per dag.

Verder lunchen en dineren we hier nog steeds met rijst en curry. De host mother van mijn nieuwe gastgezin is iets minder creatief in de keuken, dus helaas geen roti, hoppers en andere lkkr variatie meer..

Ander grappige Sri Lankaanse gewoontes:
*de zebrapaden zijn niet meer dan een kleurrijke markering op de weg. Ze hebben geen functie, ik durf het in ieder geval niet uit te proberen

*de mensen hier wiebelen met hun hoofd; ter bevestiging, als iets oké is, als ze er niets van begrepen hebben of gewoon wanneer ze verlegen zijn

*eten met de handen

*geen wc papier maar kleine handdouches

*Als je ergens op straat rook vandaan ziet komen en brandlucht ruikt, no worries. Sri Lankanen verbranden gewoon hun afval. Zelfs in de hitte en dagen geen regen.

* Het gebaar voor 'kom hier' lijkt verdacht veel op onze 'ga weg' en zorgt voor grappige misverstanden

*cricket is een grote hype hier. Zoals bij ons WK en EK voetbal een feest is wordt de cricket cup in Australië overal gevolgd; op straat, in de shop en zelfs in het ziekenhuis. patiënten zorg laat dan even op zich wachten.

*schouders en knieën zijn heeel sexy en moeten bedekt worden met name in tempels en overheidsgebouwen. Een blote buik in sari (de prachtige jurk) is daarentegen gewoon toegestaan.

Veel zonnige groeten weer
xxxx Inga